13°
Gazetecinin yazması için bir gerekçesi olmalı. Bu gerekçe bazen mutluluk veren bir olayın paylaşımıdır, bazen de toplum vicdanında rahatsızlık uyandıran uygulamaların ortaya konmasıdır. Bu bağlamda İlçe kaymakamımızın son zamanlarda aldığı bir takım kararlar, halkla arasına koyduğu mesafeden kaynaklı bir takım olumsuz gelişmeler, açıkçası bu haftaki yazma gerekçem oldu.
Hatırlanacağı üzere ilçemizde ifa ettiği kısacık görev süresi içinde; ilçe merkezinde, köylerde, mezralarda vatandaşlar ile bir araya gelen yine her daim yoksul vatandaşın sofrasına gidip lokmasını paylaşan, halkın sorunlarını yüz yüze dinleyen, yaptığı icraatlar sonucu halkın gönlünde taht kuran bir kaymakamımız vardı. İlçemizde ‘Şeker Kaymakam’ diye adlandırılan Kaymakam Serkan Şeker’in halka gösterdiği ve olması gerektiğine inandığım ‘Devletin Sıcak Yüzü’nü akabinde ilçemize atanan Sayın Muammer Köken’den de bekledik.
İlçemize ilk atandığında kaymakamlık görevini belirli bir süre vekâleten yürüten ve bundan dolayı da bir takım çalışmalarda geri planda kalmayı tercih ettiğini gözlemlediğimiz Sayın Köken, ilerleyen süreçte ilçemize asaleten atanmasına rağmen bu tercihini sürdürdü. Geri planda çalışma yürütülmesine (Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın her ne kadar “geri planda olmayın halkla iç içe olun” dese de) lafım yok ancak, yukarıda da belirttiğim üzere halkımızın kaymakamlarımızdan beklediği tek şey olan ‘Devletin Sıcak Yüzünün’ halktan esirgenmesini doğru bulmuyorum.
Gerek ihtiyaç sahiplerinin sıkıntıları dinlenilmeden SYDV’ye yönlendirilmesi, gerek kendisine ziyarette bulunan vatandaşın makam odası yerine hemen karşısında bulunan toplantı salonunda ayaküstü alelacele dinlenilmesi, gerekse de konutundan ve makamından camları renkli makam cipiyle çıkıp vatandaşı selamlamadan geçmesinin, ‘Devletin Sıcak Yüzü’ misyonunu taşımadığı kanaatindeyim.
Gazetemizi ilk kurduğumuzda ‘devlet ile halk arasında köprü’ olacağımızı ve bunun asıl görevlerimiz arasında olacağını belirtmiştik. İlçemiz genelinde kimi zaman gördüğümüz noksanlıkları, sesini vip ataşehir duyuramayan ihtiyaç sahibi fukarayı “gazetecinin gördüğü her şey haber olur” mantalitesinin dışına çıkarak haber yapmadan önce sayın kaymakamımız ile şahsen görüşüp aktarmak istedik ve ara ara ziyaretlerde bulunduk. Fakat her ne hikmetse halk adına gidip yaptığımız istişarelerden dolayı çok fazla yüzümüz görülmüş sayılacak ki sonrasında alınan “beni ziyaret yerine bundan sonra kurulacak basın bürosunu ziyaret edin” tavrı, tabiri caizse devlet ile halkın arasında olan köprünün atılması oldu.
İlçe basını olarak kimsenin yüzünü görme, çayını içme merakını taşımıyoruz. Dolayısıyla üstlendiğimiz sorumluluk bilinciyle hareket ederek görev ve yetkileri yasalarla belirlenen kaymakamların, devlet-millet kaynaşmasını azami derecede pekiştirmek zorunda olmaları konusunda üstümüze düşen görevi yapmaya çalıştığımızın ve geçmişte bu yönde oluşmuş olumsuz algıyı değiştirmek için çabaladığımızın bilinmesini istiyoruz.
Kaymakamlar; devletin asık suratını, otoritesini göstermek üzere değil, şefkatini merhametini, kucaklayıcılığını göstermek için vardır. Devletin şefkatli, merhametli, adaletli, gülümseyen sıcak yüzü olmalıdırlar. Ancak, bu şekilde devlet millet kaynaşması daha ileri noktalara taşınabilir. Halktan kopuk, sorunlardan kopuk, esnaftan, iş adamından, köylüden, çiftçiden kopuk idareci anlayışı artık çağın gerisinde kalmıştır.
