19°
Gözlerim kapalı, dalmışım uzaklarına bu hüzünlü şarkının. Bak diyorum neler geldi neler geçti. Küstüklerimiz, kızdıklarımız, kaybettiklerimiz, çocukluğumuz ve gençliğimiz bir melodinin çağrısıyla kuşattı yüreğimi. ‘Sorma ne haldeyim’ diyor hüzünlü ses. ‘Sorma ne haldeyim sorma kederdeyim…’
Bir damla sudan gelip akarsuya, denize dönüşen ve ummanda kaybolan insan! Mücadelemiz, arzumuz, hırsımız, hızımız bir anda bitiriverdi giden yılları. Umman’a dökülmeye az kaldı. O basamakları üçer dörder çıktığımız gençliğimize dönüp mümkün olsa yarım yarım çıkalım isterdik değil mi?
Hayat telaşemiz bizi her yönden kuşatarak daha çok haz aşılarken en küçük bir tebessümden mutluluk çıkaran gönülleri küçümser hale geldik bilip bilmeden. Değil mi ki daha fazlasını istemeliydik, daha fazla koşturmalıydık peşinden hayatın…
Cebimize giren kadar mutlu olacağımızı sandık ama yanıldık. Mutluluk denen şeyin ölçülebilir, tartılabilir, alınabilir, satılabilir bir şey olmadığını bedeller vere vere tecrübe ettik. Bu arada kişiliğimizden, sağlığımızdan tavizler verdik. Ömürler tükettik ve biz büyüdük. Hayat, bizi önümüzdeki basamakların sonuna doğru götürüyorken o sevinçlerimizin kaynağı çocuklar da büyüdü. Dostlarımız, akrabalarımız, sevdiklerimiz bir bir vedalaştı bizimle. Biz de elimize tutuşturulan bayrağı sonrakilere devredecek ebedi hüzün veya ebedi mutluluğa doğru yolculuk yapacağız. Vuslata bilmem kaç var!
Gideceğimiz yerde elbette bizi karşılayanlar olacaktır. Muhteşem bir manzara eşliğinde şu an yapıp ettiklerimiz bizi karşılayacak. Düşünsenize manzarayı; yalan, dolan, rüşvet, faiz, adam kayırmalar, celallenmeler, efelenmeler ve bir dolu kalp kırıklıkları bizi bekliyor olsun. “Değer miydi” diye hayıflanmalar da kâr etmeyecek ve biz bu muhteşem manzarada başı önde hakkımızdaki hükmü bekliyor olacağız. Heybemizden iyiliğe dair ne çıkacak diye bakarken buraya dair pişmanlığımızda boğulacağız. Nedenler çoğalacak, keşkelerimiz feryatlar eşliğinde ayyuka çıkacak.
Aslında Tam da buradayız. Keşke dememek için son duraktayız. Sondan bir önceki pişmanlığımız yani. Tam da zamanı. Varlığımızla Rahman’a sığınmak ya da yok olmak bilmediğimiz ummanlarda… hoşgeldin bonusu veren siteler
Bir melodinin ritmine kapılıp buralara geldik….
İnsanın bazı şeyleri nefsine anlatması oldukça zor. Biz de yazarak anlatmaya çalışıyoruz. Bakıp bakıp çizgi dışına taşmama gayretindeyiz. Doğru yol üzre yürümek lazım. Yol bizi bekler.
Gitmek mi kalmak mı diyordu ya şair; varsa yolun beklemek de nedir, yolun açık olsun…
‘Sorma yangınlardayım zaman zaman…’
Varsın yangınlarda kalan, şarkımız olsun!
Rabbe Emanetsiniz
