Kendilerini Muhafazakar olarak tanımlayanlar,
Müslümanlar hakkında sürekli olumsuz genellemeler yaptığı görülüyor.!
Bu da bulunduğu toplumda itici olmalarına sebep oluyor.
Bu durumu,
Naçizane kanaatim olarak
bir aşağılık kompleksi ve kibirle ilintilendiriyorum.
Sanki kendisi o topluluğun dışında ve daha önemlisi üstünde gibi bir pozisyondan konuşuyor.
Bunlar ile ilgili şu hadis akllara geliyor ;
”Bir kimsenin
‘İnsanlar helak oldu!’
dediğini duyarsanız,
bilin ki o,
herkesten çok helak olmuştur.”
Müslim.
insanlara sadece idrak ve anlama yeteneği yönünden bakarsanız insanlardan nefret edersiniz.
o yüzden insanlara duygu yönünden bakalım ki onlara merhamet edelim.
Herkes kendi Müslümanlığından, karakterinden,
erdemliliğinden,
dava bilincinden,
itikatından ve takvasından o kadar emin ki.
Sürekli diğer müslümanları eleştiriyor.
Kimse kendisinde kusur aramıyor.
Herkes gafil,
herkes mücahit.
Ahir zaman işte..!
İnsanlarımızın,
öncesi veya geleceği hakkında sürekli iflah olmayız,
bizden bir şey olmaz vs gibi söylemler o kadar üzüyor ümitsizliğe ve boşluğa itiyor ki,
İnsanlarımızın artık bu döngüden kurtulması gerekiyor.
Müslüman müslümanı aşağılamaz,
aşağılıyorsa münafıklık alametidir.!
Hocalar da meseleleri olumsuzluklar üzerinden okumayı çok seviyor.
Bu da insanlarda sürekli suçluluk hissini oluşturuyor. Sonunda psikoloji
“bizden olmaz”a dönüyor.
Çok tehlikeli.
Çok önemli.
Değiştirilmesi gereken bir metot..!
insanlar,
kendine bakmadan toplumu eleştirme kolaylığına kaçıyor.
Bunlar kibirli kompleksli olmasalar bile kendi özel hayatlarında da böyleler.
Ve çoğu zaman kendi pisliklerini birilerini yererek kapatmaya çalışıyorlar.
Bunların ana karakteri ve kendi aşağılık komplekslerinin dışa yansıması olarak da görülebilir.!
Bir zamanlar,
bir mahallenin içinde bulunmuş.
Bildikleriyle amel etmediği için, özünü anlayamadığı için
o mahalleden soğumuş.
Çıkmış.
Bir parçası orada kalmış.
O parçayı yok etmek için orantısız eleştiriyor.
Birinin,
din kardeşini hor ve hakir görmesi,
ona günah olarak yeter.”
(Müslim, Birr, 32)