Düşme, düşersen tutacak bir dal bulamazsın, yorulursun!

Bu sıkıntılı dönemimde Tunceli’de öğretmenlik yapan sevgili dostum Hüsniye Karakoyun elini uzattı bana ve kardeşinin gazetesinde bir süreliğine çalışmamı, oradaki gençleri tecrübemden yararlandırmamı istedi. Haziran ve Temmuz aylarında oradaydım. Tunceli’deki arkadaşların sıcaklığı, ilgisi ve yakınlığıyla hiçbir sıkıntı yaşamadım. Sonunda yine döndüm buraya ve başladım dolaşmaya. İstanbul kazan, ben kepçe…
Söylenecek ve anlatılacak çok şey var… İçimdeki fırtınayı dindirmek istiyorum ama ne yapsam dinmiyor. Yine her zaman olduğu gibi dilimle söyleyemediklerimi türkülerle, şiirlerle dile getirmeye çalışıyorum. İşte bu şiirlerden biri. İbrahim Dizlek anlamlı bir şiiri:

‘İŞE YARAMAZ ADAM’

“Düşme!
Hayatın ve dostlarının vefasızlığını görünce,
Yaralanır duyguların derinden
Düşme!
Düştün mü ilk önce güvendiklerin vurur sırtından
Kimse bakmaz yüzüne, işe yaramaz adam olursun
Bir bir uzaklaşır dostların senden
Tutacak dal bulamazsın; yorulursun
Düşme!
Düştün mü isyan edersin yaşadığın hayata
Gözyaşlarını dökersin her gece yastığa
Yılanın ne kadar masum
Kurdun suçsuz
Çakalın çakal olmadığını anlarsın
İkiyüzlü insanları görünce
Düşme!
Düşünce sahil olmayan bir deniz olur koca dünya
Sığınacak bir liman bulamazsın
Kaybolursun
İkiyüzlü düzenbazlar hüküm sürerken
Sen kederinden kahrolursun
Düşme!
Düşersen maziye dalar gider gözlerin
Yazılmamış hikâyeni okursun
Düğümlenir boğazında kelimeler
Kederinden kahrolursun”

YANLIŞ İNSANA GÜVENMEK

Çok anlamlı ve hemen her insanın kendinden bir şeyler bulabileceği bir şiir değil mi?!
Bu süreçte epeyce düşündüm. Sonunda bugün yaşadıklarımın aldığım yanlış kararlar ve bazı insanlara, bunlar kardeşin dahi olsa, hak ettiğinden fazla güvenmek olduğuna karar verdim. Yani kısacası ben insanları doğru dürüst tanıyamamışım. Bugünden sonra bana sadece dua etmek kalıyor. Biliyorum ki, Yüce Yaradanım (c.c.) bana nefes aldırdığı sürece bir şekilde rızkımı verecektir. Bu bir imtihan sürecidir ve inşallah bunu da başarıyla atlatacağım. Satırlarımı noktalarken, muhterem arkadaşım Nil Al Medine’nin internet ortamında bizlerle paylaştığı güzel bir duayla veda etmek istiyorum:

NİL AL MEDİNE’NİN GÜZEL DUASI

“Ya Rabbi…
Senin adını zikrettiğimde Seni yüreğimde hissetmeyi, Seni her şeyden ve herkesten çok sevmeyi, gönülden teslim olup, hakkıyla korkmayı diliyorum Ya Rabbi…
Senin emirlerine harfiyen uymayı, farz olan ibadetlerin hepsini yerine getirebilmeyi, namazda seninle güçlü bir bağ kurup, azametini kalbimde hissedebilmeyi istiyorum ya Rabbi…
Huzurunda sadece Seni zikredeyim, sadece Seni anayım, sadece Seni düşüneyim, Seni yüceltebilmeyi öğret bana, nasıl seveceğimi bildir bana Ya Rabbi…
İşte buradayım huzurundayım, acizim ve günahkârım… Gaflet uykusundan uyandır bizleri
Doğruyu yanlışı görmeyi, “Rabbin için sabret” emrine uymayı, iyiliği emredip, kötülüklerden sakınmayı, bu ayeti yerine getirerek kurtuluşa erenlerden olmayı nasip et bizlere Ya Rabbi…
Ey yücelerin yücesi Allah'ım, Seni tespih ve tasdik ederim… Bütün noksan sıfatlardan tenzih ederim… Sen bağışlayansın, merhamet edensin… Senden, bugünün ve gelecek günlerin hayrını istiyorum, bugünün ve yarının şerrinden sana sığınırım…
Nefsimin ayağımı kaydırmasına, şeytanın beni kötüye sevk etmesine izin verme Ya Rabbim… “Habibim” dediğin o güzel insanın ahlakıyla ahlaklandır beni… O'nun gibi hayırlı bir kul, mümin ve Allah aşığı olmayı diliyorum senden…
Dini ancak sana halis kılarak iman eden, yürekten tövbe edip, ıslah eden, sana sımsıkı sarılan müminlerden eyle bizleri…
Eyyüb'ün sabrını, İbrahim'in tevekkülünü, Süleyman'ın ilmini, İsa'nın aşkını, Meryem'in iffetini, Hatice'nin edebini, Yüce Peygamberimizin ahlakını ihsan et bizlere… Sana layık, Seni çok seven kullardan, kamil iman sahibi müminlerden olmayı nasip et ya Rabbi.…